۳۰۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۸۱ - در مرثیه

هرگز گمان مبر که کمال‌الزمان بمرد
کو روح محض بود نه جسم فناپذیر

می‌دان که ساکنان فلک سیر گشته‌اند
از مطربی زهره بدین چرخ گنده پیر

خواهش گری به نزد کمال‌الزمان شدند
کو بود در زمانه درین علم بی نظیر

گفتند زهره را ز فلک دور کرده‌ایم
ای رشک جان زهره بیا جای او بگیر
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸۰ - در اشتیاق
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.