۲۷۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۰۵ - در هجای بخیلی گفته

ممسکی جست مر مرا در بلخ
که همه شهر اندر آن بندند

تا ببینند خواجه کجاست
کس ندیدست و جمله خرسندند

من ندیدم ولیک تا نه چرا
می‌ببرند تا بپیوندند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۴ - در عارضهٔ خاتون عصمةالدین رضیةالملوک
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۶ - در تقصیر ملاقات یاران به یکدیگر گوید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.