۲۷۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۹۴ - انوری در جواب قاضی گوید

افتخار جهان حمیدالدین
که خرد مدح تو همی خواند

دانکه از هیچ روی نتوان گفت
که نداند همی و نتواند

ماند یک چیز آنکه خود نکند
گرچه حالی تواند و داند

زانکه بر بی‌نیاز واجب نیست
کز پی نفع کس قضا راند

لم در افعال او نیاید از آن
که سبب در میانه بنشاند

غنی مطلق از غرض دورست
فعل او کی به فعل ما ماند

هیچ تدبیر نیست جز تسلیم
خویشتن بیش از این نرنجاند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۳ - قاضی حمیدالدین از انوری سوئال کند
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۵ - سلطان سنجر انوری را به مجلس خود خوانده بود در شکر آن گفته
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.