مرا مقصود فرزندان آدم
ز فرزندان صدق خود شمردست

خداوند اوحدالدین خواجه‌اسحق
که گیتی با بزرگیهاش خردست

گرش بینی بگو ای آنکه پایت
ز رتبت پایهٔ گردون سپردست

خبر داری که فرزند عزیزت
چه پای امروز در خواری فشردست

ز پای اندر میفکن دست گیرش
که اندر پایمال و دست بردست