نزد طبیب عقل مبارک قدم شدم
حال مزاج خویش بگفتم کماجرا

دل را چو از عفونت اخلاط آرزو
محموم دید و سرعت نبضم بر آن گوا

گفتا بدن ز فضلهٔ آمال ممتلی است
س المزاج حرص اثر کرده در قوا

بی‌شک بود مولد تب لرزهٔ نیاز
نامنهضم غذای امل بر سر غذا

ای دل به عون مسهل سقمونیای صبر
وقتست اگر به تنقیه کوشی ز امتلا

مقصود از این میانه اگر حقنهٔ دلست
اول قدم ز اکل فضولست احتما