۳۰۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۵۹

بس کن خاقانیا ز مدحت دونان
تا ز سگان خلق شیر شرزه نجویی

تا به چنین لفظ نام سفله نرانی
ز آب خضر کام مار گرزه نشویی

هر زه واحسنت هرزه بود که گفتی
نذر کن اکنون که بیش هرزه نگویی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۵۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۶۰ - در هجو یکی از وزرای شروان‌شاه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.