زآتشِ شهوت بَرآوردم تو را
وَنْدَر آتش بازگُسْتَردم تو را

از دلِ من زاده‌یی همچون سُخَن
چون سُخَن من هم فُروخوردْم تو را

با مَنی وَزْ من نمی‌دانی خَبَر
چَشم بَستم جادُوی کردم تو را

تا نَیازارَد تو را هر چَشمِ بَد
از برایِ آن بِیازُردم تو را

رو جَوامَردی کُن و رَحمَت فَشان
من به رَحمَت بَس جَوامَردم تو را