جوی دل رفته دار خاقانی
که آب دولت هنوز خواهد بود

فلک از سرخ و زرد و شام و سحر
بر قدت خلعه دوز خواهد بود

حال اگر ز آنچه بود تیره‌تر است
عاقبت دل فروز خواهد بود

شب نبینی که تیره‌تر گردد
آن زمانی که روز خواهد بود