۲۸۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۶

خاقانیا به بغداد اهل وفا چه جوئی
کز شهر قلب کاران این کیمیا نخیزد

گر خون اهل عالم ریزند دجله دجله
یک قطره اشک رحمت از چشم کس نریزد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۵ - در استغنای طبع
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۷ - در مرثیهٔ امیر رشید الدین اسد شروانی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.