۳۲۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۹۲ - در بارهٔ فوت دختر خود

سرفکنده شدم چو دختر زاد
بر فلک سر فراختم چو برفت

بودم از عجز چون خر اندر گل
بر جهان اسب تاختم چو برفت

ماتم عمر داشتم چو رسید
عمر ثانی شناختم چو برفت

محنتش نام خواستم کردن
دولتش نام ساختم چو برفت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۱ - در رثاء دختر خویش
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.