۲۸۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۰ - وله ایضا

ای بلند اختر سپهر وجود
وی گران گوهر خزانه جود

به خدایی که داشت ارزانی
به تو در ملک خود سلیمانی

که اگر زین فتاده مور ضعیف
برسد عرضه‌ای به سمع شریف

آنچنان کن کز استماع نوید
نشود نا امید هوش امید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۹ - ماده تاریخ فوت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.