نخل باغ دل امیر گل‌رخ نسرین عذار
کز خط او داشت خجلت سنبل اندر بوستان

از سموم مرگ چون گل‌برگ پژمرده شده
خط نو بود اندکی پیرامن رویش عنان

از اجل مهلت اگر می‌یافت تا سال دگر
آن زمان تاریخ او می‌شد امیر نوخطان