۲۷۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۲ - وله ایضا

ای کریمی که ز لطفت همه ذرات جهان
جرعهای کرم از جام عطا نوشیدند

نیست پوشیده که در مدح سلاطین قدیم
شعر ابهر طمع آن همه می‌کوشیدند

طمعی نیست مرا لیک ملولم که چرا
مدح من گفتم و خلعت دگران پوشیدند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱ - وله ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۳ - وله ایضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.