۳۱۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۹۱

ای بس که نباشی تو و ای بس که درین چرخ
بی تو زحل و زهره به حوت و حمل آید

هرچ آن تو طمع داری کاید ز کواکب
ویحک همه از حکم قضای ازل آید

روزی که به دیوان مثلا دیرتر آیی
ترسی که در اسباب وزارت خلل آید

گفته‌ست سنایی که ترا با همه تعظیم
ای بس که به دیوان وزارت بدل آید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.