۵۳۳ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۹۲ - حرم قدس

روی در کعبه این کاخ کبود آمده ایم
چون کواکب به طواف و به درود آمده ایم

در پناه علم سبز تو با چهره ی زرد
به تظلم ز بر چرخ کبود آمده ایم

تا که مشکین شود آفاق به انفاس نسیم
سینه ها مجمره عنبر و عود آمده ایم

پای این کاخ دل افروز همایون درگاه
چون فلک با سر تعظیم و سجود آمده ایم

پای بند سر زلفیم و پی دانه ی خال
چون کبوتر ز در و بام فرود آمده ایم

شاهدی نیست در آفاق به یک روئی ما
که به دل آینه ی غیب و شهود آمده ایم

بلبلانیم پر افشانده به گلزار جمال
وز بهار خط سبزت به سرود آمده ایم

سرمه عشق تو دیدیم و ز زهدان عدم
کورکورانه به دنیای وجود آمده ایم

شهریارا به طرب باش که از دولت عشق
فارغ از وسوسه بود و نبود آمده ایم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۹۱ - عهد قدیم
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۹۳ - ساز عبادی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.