پاشو ای مست که دنیا همه دیوانه ی توست
همه آفاق پر از نعره ی مستانه ی توست

در دکان همه باده فروشان تخته است
آن که باز است همیشه در میخانه ی توست

دست مشاطه به طبع تو بنازم که هنوز
زیور زلف عروسان سخن شانه ی توست

ای زیارتگه رندان قلندر برخیز
توشه ی من همه در گوشه ی انبانه ی توست

همت ای پیر که کشکول گدائی در کف
رندم و حاجتم آن همت رندانه ی توست

ای کلید در گنجینه ی اسرار ازل
عقل دیوانه ی گنجی که به ویرانه ی توست

شمع من دور تو گردم به کاخ شب وصل
هر که توفیق پری یافته پروانه ی توست

همه غواص ادب بودم و هر جا صدفیست
همه بازش دهن از حیرت دردانه ی توست

زهره گو تا دم صبح ابد افسون بدمد
چشمک نرگس مخمور به افسانه ی توست

ای گدای سرخوانت همه شاهان جهان
شهریار آمده دربان در خانه ی توست