۲۵۶ بار خوانده شده

گزیدهٔ غزل ۴۰۶

گویم ببخش جان من او گویدم که نه
جان بخش من بس است همان گفتن نه اش

چون گل زرشک جامه درانم که تاچراست
در گرد کوی گشتن باد سحر گهش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۴۰۵
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۴۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.