۲۵۱ بار خوانده شده

گزیدهٔ غزل ۳۷۲

یارب که می خوش دلیت باد گوارا
هر چند که از مات گهی یاد نیاید

فرداش مخوانید به بالین‌گه من زانک
شیرین به سر تربت فرهاد نیاید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۳۷۱
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۳۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.