۲۶۹ بار خوانده شده

گزیدهٔ غزل ۳۲۲

برفت آن دل که با صبر آشنا بود
چه می‌گویم ؟ نمیدانم کجا بود ؟

همه شب دیده‌ام خفتن ندادست
که بوی گلرخ من باصبا بود

منال ای بلبل از بد عهدی گل
که تابودست خوبی بی‌وفا بود
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۳۲۱
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۳۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.