۲۶۳ بار خوانده شده

گزیدهٔ غزل ۳۰۹

جماعتی که ز هم صحبتان جدا باشند
چگونه با خرد دو صبر آشنا باشند

هلاکت من بیچاره از کسانی پرس
که چند گه زعزیزان خود جدا باشند

دلا ز کردهٔ خود سوختی نمی‌گفتم
که خوب رویان البته بی‌وفا باشند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۳۰۸
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۳۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.