۲۵۳ بار خوانده شده
گل ز رخسارهٔ تو بی آبست
مه زنظارهٔ تو بی تابست
مژههای کژ دلاویزت
کجهای دکان قصا بست
با خیال تو مردم چشمم
گاه همخانه گاه همخوابست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
مه زنظارهٔ تو بی تابست
مژههای کژ دلاویزت
کجهای دکان قصا بست
با خیال تو مردم چشمم
گاه همخانه گاه همخوابست
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۱۲۲
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۱۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.