۳۲۸ بار خوانده شده

گزیدهٔ غزل ۶۷

نرگس همه تن گل شد و در چشم تو افتاد
تا روشنی دیده بیابد زغبارت

ای قبلهٔ صاحب نظران روی چو ماهت
سر فتنهٔ خوبان جهان چشم سیاهت

هر گه که ز بازار روی جانب خانه
چون اشک روان گردم و گیرم سر راهت

نزدیک توام چون نگذارند رقیبان
دزدیده بیایم کنم از دور نگاهت

خسرو چکنی ناله و هردم چه کشی آه
آن سرو روان را چه غم از ناله و آهت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۶۶
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.