۳۱۴ بار خوانده شده
سوختهٔ رخت اگر سوی چمن گذر کند
در دل خود گمان کند شعله گرم لاله را
تو ز پیاله میخوری من همه خون که دم به دم
حق لبم همی دهی از لب خود پیاله را
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
در دل خود گمان کند شعله گرم لاله را
تو ز پیاله میخوری من همه خون که دم به دم
حق لبم همی دهی از لب خود پیاله را
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۳۰
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۳۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.