۵۳۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۱ - بوی جوی مولیان آید همی

بوی جوی مولیان آید همی
یاد یار مهربان آید همی

ریگ آموی و درشتی راه او
زیر پایم پرنیان آید همی

آب جیحون از نشاط روی دوست
خنگ ما را تا میان آید همی

ای بخارا! شاد باش و دیر زی
میر زی تو شادمان آید همی

میر ماه است و بخارا آسمان
ماه سوی آسمان آید همی

میر سرو است و بخارا بوستان
سرو سوی بوستان آید همی

آفرین و مدح سود آید همی
گر به گنج اندر زیان آید همی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۰ - کاندر جهان به کس مگرو جز به فاطمی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۲
نظرها و حاشیه ها
سعید
۱۴۰۳/۱/۱۰ ۱۳:۳۲

شعر بسیار زیبایست