۳۲۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱۲

ای دل، سزایش بری
باز بر چنگل عقابی

بی تو مرا زنده نبیند
من ذره ام، تو آفتابی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.