۱۳۰۰ بار خوانده شده

بخش ۱۲ - فی الریا و التلبیس بالذین هم أعظم جنود ابلیس

نان و حلوا چیست ای شوریده سر؟
متقی خود را نمودن بهر زر

دعوی زهد از برای عز و جاه
لاف تقوی، از پی تعظیم شاه

تو نپنداری کزین لاف و دروغ
هرگز افتد نان تلبیست به دوغ؟

خرده بینانند در عالم بسی
واقفند از کار و بار هر کسی

زیرکانند از یسار و از یمین
از پی رد و قبول، اندر کمین

با همه خودبینی و کبر و منی
لاف تقوی و عدالت می‌زنی

سر به سر، کار تو در لیل و نهار
سعی در تحصیل جاه و اعتبار

دین فروشی، از پی مال حرام
مکر و حیله، بهر تسخیر عوام

خوردن مال شهان، با زرق و شید
گاه خبث عمرو، گاهی خبث زید

وین عدالت با وجود این صفات
هست دائم، برقرار و برثبات!

بر سرش، داخل نگردد «لا» و «لیس»
این عدالت هست کوه بوقبیس

می‌نیابد اختلال از هیچ چیز
چون وضوی محکم «بی‌بی تمیز»
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۱۱ - حکایة العابد الذی قل الصبر لدیه فتفوق الکلب علیه
گوهر بعدی:بخش ۱۳ - علی سبیل التمثیل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.