ای سنگ دل ز پرسش روز جزا بترس
خون من غریب مریز از خدا بترس

هر دم به سینه راه مده کینهٔ مرا
وز آه سینه سوز من مبتلا بترس

بر بی‌دلان ز سخت دلیها مکش عنان
از سنگ خود نه‌ای تو ز تیر دعا بترس

بی‌ترس و باک من به خطا ترک کس مکن
زان ناوک خطا که ندارد خطا بترس

دی با رقیب یافت مرا آشنا و گفت
ای محتشم ازین سگ نا آشنا بترس