۲۶۵ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۵۴۲

ای شمع چو ابر گریه و زاری کن
وی آه جگر سوز سپه‌داری کن

چون بهرهٔ وصل او نداری ای دل
دندان بجگر نه و جگر خواری کن
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۵۴۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۵۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.