۳۴۲ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۴۵۷

زان دم که قرین محنت وافغانم
هر لحظه ز هجران به لب آید جانم

محروم ز خاک آستانت زانم
کز سیل سرشک خود گذر نتوانم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۴۵۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.