۵۴۴ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۳۴

چشمت که فسون و رنگ می‌بازد از او
افسوس که تیر جنگ می‌بارد از او

بس زود ملول گشتی از همنفسان
آه از دل تو که سنگ می‌بارد از او
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.