۲۵۸ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۳۰۷

هر چند که دیده روی خوب تو ندید
یک گل ز گلستان وصال تو نچید

اما دل سودا زده در مدت عمر
جز وصف جمال تو نه گفت و نه شنید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۰۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.