۲۷۱ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۲۹۴

آن رشته که بر لعل لبت سوده شود
وز نوش دهانت اشک آلوده شود

خواهم که بدین سینهٔ چاکم دوزی
شاید که زغمهای تو آسوده شود
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۹۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۹۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.