۳۸۱ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۲۶۸

اول که مرا عشق نگارم بربود
همسایهٔ من ز نالهٔ من نغنود

واکنون کم شد ناله چو دردم بفزود
آتش چو همه گرفت کم گردد دود
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۶۷
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۶۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.