۳۳۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۴

سپهر فضل و هنر آفتاب عز و شرف
سحاب جود و کرم میرزا شریف احمد

طراز مسند اجلال بد در این محفل
دریغ و درد که برچیدش آسمان مسند

زدند کوس رحیلش وزین سرای سپنج
به شوق گلشن فردوس خیمه بیرون زد

روان شد و به دل جان رسید یاران را
ز ماتمش الم بیکران غم بی‌حد

ز رنج و محنت دنیا برست و شد به جنان
قرین عشرت جاوید و دولت سرمد

غرض چو رفت ازین بزم و شد به دارالخلد
ز فیض فضل ازل همدم نعیم ابد

نوشت خامه به تاریخ او که از این بزم
نهاد پا به جهان میرزا شریف احمد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.