۳۲۸ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۲۳

ای نفس خسیس، رو تباهی می‌کن
تا جان خسته است روسیاهی می‌کن

اکنون چو امید من فگندی بر خاک
خاکت به سر است، هر چه خواهی می‌کن
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۲۲
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.