ای ملک دلم خراب کرده
در کشتن من شتاب کرده

پیش لب لعلت آب حیوان
خود را ز خجالت آب کرده

رخسارهٔ لاله و سمن را
از سنبل تر نقاب کرده

جز زلف و رخت که دید روزی
شب سایهٔ آفتاب کرده

پیرامن ماه خط سبزش
نقشیست ز مشک ناب کرده

جعد تو نسیم صبحدم را
سرمایهٔ اضطراب کرده

خون جگرم بغمزه خورده
بنیاد دلم خراب کرده

ساقی غمت ز خون چشمم
می در قدح شراب کرده

برآتش لعل آبدارت
خواجو دل و جان کباب کرده