۳۵۱ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۷۰۹

خیز تا باده در پیاله کنیم
گل روی قدح چو لاله کنیم

بی می جانفزای و نغمه چنگ
تا بکی خون خوریم و ناله کنیم

هر دم از دیدهٔ قدح پیمای
بادهٔ لعل در پیاله کنیم

شاد خواران چو مجلس آرایند
دفع غم را بمی حواله کنیم

با گل و لاله همچو بلبل مست
وصف آن عنبرین کلاله کنیم

وز شگرفان چارده ساله
دعوی عمر شصت ساله کنیم

چون به خوان وصال دست بریم
دو جهان را بیک نواله کنیم

وز بخار شراب آتش فام
ورق چهره پر ز ژاله کنیم

همچو خواجو بنام میخواران
مرغ دل را بخون قباله کنیم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۰۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.