۳۵۵ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۳

من چه گویم جفا و جنگ ترا؟
جرم رهوار و عذر لنگ ترا؟

ز دل و جان نشانه ساخته‌ام
ناوک چشم شوخ شنگ ترا

ای نوازش کم و بهانه فراخ
لب لعل و دهان تنگ ترا

صلح را خود ببین که ما چه کنیم؟
که به جان می‌خریم جنگ ترا

دل بدزدی و زود بگریزی
ما بدانسته‌ایم ننگ ترا

رنگ خوبان ز لوح فکر بشست
اوحدی، تا بدید رنگ ترا
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.