ای جهان را جمال و جاه تو زین
اسم و رسم تو اسم و رسم حسین

در و دست تو مقصد آمال
دل و طبع تو مجمع‌البحرین

عرصهٔ همتت چنان واسع
که در آن عرصه گم شود کونین

نزد عهدت وفا برابر دین
پیش طبعت عطا برابر دین

حال من بنده و حوالت من
گشت آب حیات و ذوالقرنین

ای چو الیاس و خضر بر سر کار
عزم تزویج کن مگو من این

انتظارم مده بده ز کرم
گر همه نقد نیست بین‌البین

من نگویم که می‌نخواهم جنس
تو مگو نیز من ندارم عین

خود چو معطی تویی و سایل من
بیش از این عشوه شین باشد شین

ای چو سیمرغ جفت استغنا
بیش از این باش با غراب‌البین