۲۹۷ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۶۰

هرگز از دل خبر نداشته‌ای
بر دلم رنج از آن گماشته‌ای

سپر افکنده آسمان تا تو
رایت جور برافراشته‌ای

که خورد بر ز تو که تو هرگز
تخم پیوند کس نکاشته‌ای

همرهی جسته‌ای ز من وانگه
در میان رهم گذاشته‌ای
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۵۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۶۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.