۳۲۲ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۲۵

باز چون در خورد همت می‌کنم
سر فدای تیغ نهمت می‌کنم

قیمت یک بوس او صد بدره زر
گر کنم با او خصومت می‌کنم

من دهان خوش می‌کنم لیکن کجاست
وه که یک جو زانچ قیمت می‌کنم

دوشم آن دلبر گرفت اندر کنار
یک زمان یعنی که رحمت می‌کنم

بر سر آن نکته‌ای دریافتم
گرچه دانستم که زحمت می‌کنم

چشم کردم شوخ و گفتم ای نگار
بر سر پا نیز خدمت می‌کنم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۲۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.