تا به کوی تو رهگذر دارم
کس نداند که من چه سر دارم

دل ربودی و قصد جان کردی
رسم و آیین تو ز بر دارم

داستانی ز غصهٔ همه سال
قصهٔ عمر جان شکر دارم

جز غم عاشقی ز بی سیمی
صد هزاران غم دگر دارم

عهد و پیمان شکسته‌ای بر هم
سر برآورده‌ای خبر دارم

هر غمی کز تو باشدم حقا
ای دو دیده به دیده بردارم