۳۱۷ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۷۸

کرا در شهر برگویم غم دل
که آید در دو عالم محرم دل

دلی دارم همیشه همدم غم
غمی دارم همیشه همدم دل

دل عالم نمی‌دانم یقین دان
از آن افتاده‌ام در عالم دل

دلی و صد هزاران آه خونین
ز حد بگذشت الحق ماتم دل

کنار مرحمت ار باز گیری
به خرواران فرو ریزم غم دل
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۷۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۷۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.