۳۰۸ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۱۵

حسن تو گر بر همین قرار بماند
قاعدهٔ عشق استوار بماند

از رخ تو گر بر این جمال بمانی
بس غزل تر که یادگار بماند

هر نفس از چرخ ماه را به تعجب
چشم در آن روی چون نگار بماند

بی‌تو مرا در کنارم ار بنمانی
خون دل و دیده در کنار بماند

از غم تو در دلم قرار نمانده‌ست
با غم تو در دلی قرار بماند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۱۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.