۳۷۴ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۰

گلبن عشق تو بی‌خار آمدست
هر گلی را صد خریدار آمدست

عالمی را از جفای عشق تو
پای و پیشانی به دیوار آمدست

حسن را تا کرده‌ای بازار تیز
فتنه از خانه به بازار آمدست

باز کاری درگرفتستی مگر
نو گرفتی تازه در کار آمدست

تا ترا جان جهان خواند انوری
در جهان شوری پدیدار آمدست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.