۳۴۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۴ - گفتم که تو مرا مرثیت کنی

گفتم تو مرا مرثیت کنی
خویشان مرا تعزیت کنی

فرزند مرا چون برادران
در هر هنری تربیت کنی

یابی به جهان عمر تا که قاف
تا قاف پر از قافیت کنی

شاهان جهان را به مدح‌ها
هر جنس بسی تهنیت کنی

جان را و روان را به فضل و عقل
تیمار کشی تقویت کنی

اعمال خرد را ز طبع و دل
ترتیب همی تمشیت کنی

میدان سخن را به نظم و نثر
پر بارهٔ نیکو شیت کنی

در عالم دانش به سعی فهم
طاعت همه بی‌معصیت کنی

کی بود گمانم کز این جهان
بی‌زاد به رفتن نیت کنی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳ - شادم بدان که هستی استاد من
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵ - نه مسلمانی و نه برهمنی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.