۳۰۱ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۳۴۴

روزی که سر زلف چو چوگان داری
آسیمه دلم چو گوی میدان داری

آن شب که همی رای به هجران داری
آفاق به چشم من چو زندان داری
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۴۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.