۳۰۲ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۲۵

آن تن که حساب وصل می‌راند نماند
و آن جان که کتاب صبر می‌خواند نماند

گر بوی بری که غم ز دل رفت، نرفت
ور وهم کنی که جان بجا ماند، نماند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۲۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.