۳۷۰ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۳۷۴

گر بر در وصالت امید بار بودی
بس دیده کز جمالت امیدوار بودی

این فتنه‌ها نرفتی از روزگار بر ما
گرنه جمال رویت در روزگار بودی

ما را غم فراقت بحری است بی‌کرانه
ای کاش با چنین غم دل در کنار بودی

یارب چه رونق استی بازار ساحری را
گر چون دو چشمت او را یک کیسه‌دار بودی

گر بر فلک رسیدی از روی تو خیالی
در چشم هر ستاره صد لاله‌زار بودی

رفتی چو آن گل ما از بهر صید گلشن
گل را به چشم بلبل کی اعتبار بودی

خاقانی ار نبودی مداح خوبی تو
خاقان اکبر او را کی خواستار بودی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۷۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.