۵۱۴ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۵۵

خوش خوش از عشق تو جانی می‌کنم
وز گهر در دیده کانی می‌کنم

بر سر عقل آستینی می‌زنم
از در صبر آستانی می‌کنم

هر که از غیر تو لافی می‌زند
از سر غیرت جهانی می‌کنم

تا دلم کردی نشان تیر هجر
صد خدنگ از هر نشانی می‌کنم

تا سنان انداز شد مژگان تو
هر دم از سینه سنانی می‌کنم

مار ضحاک است زلفت کز غمش
قصر شادی هر زمانی می‌کنم

در تن خویش از برای قوت او
مغزی از هر استخوانی می‌کنم

بر نگین جان خاقانی مقیم
مهر مهر مهربانی می‌کنم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۵۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.